عمل لیزیک یک شکل از جراحی لیزر است که قادر است طیف وسیعی از نزدیک بینی و آستیگماتیسم و دوربینی را اصلاح کند. در این فرم، عمل بهبود دید سریع بوده و ناراحتی‏های پس از عمل کمتر است.

در عمل لیزیک دو عمل با هم ترکیب میشوند تا عیب انکساری اصلاح شود. نخست با استفاده از یک وسیله اتوماتیک بنام میکروکراتوم لایه نازکی از قرنیه برداشته می‏شود.

وجود این لایه نازک اجازه بهبود سریع دید و کاهش ناراحتی‏های پس از عمل را می‏دهد. امروزه از انواعی از لیزر جهت برداشتن این لایه هم استفاده می شود. سپس با استفاده از لیزر اکسایمر که با کنترل کامپیوتر صورت میگیرد قرنیه تراش داده میشود و به این ترتیب عیب انکساری اصلاح می‏گردد.

فردی که می خواهد لیزیک کند، نباید بیماری های چشمی مثل آب سیاه، خشکی چشم،بیماری های شبکیه، تبخال چشم، آب مروارید، کدورت و قوز قرنیه داشته باشد

عوارض انجام عمل لیزیک:

- لیزیک ایجاد انحرافات اپتیکی می کند که چشم پزشکان اطلاعات کاملی درباره آن ندارند

- لیزیک باعث کاهش ثبات ساختمانی قرنیه می شود

- لیزیک باعث ایجاد فتوفوپی یا ترس از نور می گردد

- لیزیک باعث ایجاد خشکی چشم می گردد

- لیزیک باعث افزایش خطر بروز کاتاراکت می گردد


بعد از عمل لیزیک چه باید کرد؟

- خارش و مالیدن چشم‌ها به خصوص در چند روز اول ممنوع است.

- از شستشوی سر و صورت و استحمام تا 24 ساعت بعد از عمل باید خودداری کرد.

- تا سه هفته استخر و سونا نرفت.

- از آرایش کردن چشم ها تا یک هفته پس از عمل خودداری کرد.

- از شنا در استخر و دریا تا یک ماه پس از عمل باید خودداری کرد.

نکته: از جمله عوارضی که می تواند به دنبال عمل لیزیک در فرد ایجاد شود ایجاد عفونت و یا عدم دستیابی به نتیجه قابل قبول در اصلاح دید فرد می باشد .